Napoleonka

Są takie ciasta, które mogłabym jeść na okrągło i które nigdy mi się nie znudzą. Takie, które kojarzą się z domem rodzinnym, a ich niepowtarzalny smak związany jest z osobą, która je zrobiła. I choćbyśmy korzystali z tego samego przepisu i robili wszystko dokładnie tak samo to i tak to będzie nie to. Też dobre, może nawet równie smaczne, ale jednak inne...Zapraszam na napoleonkę mojej Mamy.

Napoleonka

Placki

• 1 kostka margaryny
• 2 łyżki smalcu
• 1/2 szkl cukru
• 3-4 łyżki kwaśnej śmietany
• 3 żółtka
• 1 całe jajko
• 2 łyżeczki proszku do pieczenia

Masa budyniowa

• 1 l mleka
• 3 żółtka
• 3/4 szkl cukru
• 1 łyżka mąki pszennej
• 2 łyżki (proszku) budyniu śmietankowego lub mąki ziemniaczanej
• cukier waniliowy

Wszystkie składniki na placki przekładam na stolnicę lub do miski i szybko zagniatam ciasto. Dzielę je na 3 części. Każdą rozwałkowuję na stolnicy podsypanej mąką i na wałku przekładam na blachę wyłożoną papierem do pieczenia. Odkrajam nadmiar i wyrównuję palcami. Odkrojone ciasto zachowuję. Piekę w 180 st około 15-20 minut (pierwszy placek będzie piekł się dłużej, pozostałe trzeba obserwować, żeby się nie spaliły). Ze wszystkich odkrojonych kawałków piekę czwarty placek - nie musi być kształtny ani na całą blachę. Placki można upiec dzień przed i przechowywać je w chłodnym miejscu.

Mleko zagotowuję. Pozostałe składniki dokładnie ubijam mikserem i wlewam na gotujące się mleko. Mieszam i chwilę gotuję, aż zacznie gęstnieć. 

Ciasto przygotowuję w blaszce, żeby zapobiec wypływaniu budyniu. Na dno blachy kładę pierwszy placek. Wylewam na niego około 1/2 ciepłej! masy i przyciskam drugim plackiem. Na niego kolejna porcja budyniu i trzeci placek. Dociskam. Na wierzch wykładam pozostałą masę i posypuję pokruszonym czwartym plackiem.