Dyniowe kopytka

Gdy jesień nie rozpieszcza pogodą, leje, wieje i brakuje słońca, trzeba się jakoś ratować. Najlepszym sposobem, oprócz mocnej kawy, są kolory na talerzu. Intensywne, energetyczne, słoneczne na pewno poprawią humor w niejeden ponury dzień. A ponieważ mamy sezon na dynie, polecam dyniowe kopytka. Nie tylko pięknie prezentują się na talerzu, ale także znakomicie smakują. Jest trochę przy nich pracy, ale naprawdę warto się potrudzić. Mój synek zjadł ich pełną miseczkę, a to najlepsza rekomendacja :)

Dyniowe kopytka

• 1 dynia hokkaido
• 1 jajko
• około 1,5 szkl mąki pszennej + do podsypywania
• 1/2 łyżeczki soli

 Dynię myję, przekrajam na pół, wybieram pestki, układam na blasze (miąższem do góry) i piekę w 180 st C przez około godzinę. Po upieczeniu łyżką wyjmuję miąższ, blenduję go i odstawiam do ostygnięcia. Do zimnej pulpy dyniowej dodaję jajko, sól i na początek szklankę mąki. Całość mieszam łyżką. Jeśli ciasto jest bardzo klejące, dosypuję resztę mąki (jej ilość zależy od wilgotności pure dyniowego; trzeba pamiętać, że im więcej mąki, tym kopytka będą twardsze). Ciasto będzie się kleiło, dlatego kluski formuję umączonymi rękami. Stolnicę również obficie posypuję mąką. Wyjmuję porcje ciasta, formuję wałek i kroję z ukosa na kawałki. Gotuję w osolonym wrzątku. Wyjmuję łyżką cedzakową chwilę po wypłynięciu. Świeże podaję z masłem lub sosem pomidorowym. Bardzo dobrze smakują też polane bułką tartą, posypane twarogiem lub odsmażone drugiego dnia.